ဂ်ပန္ဦးေႏွာက္ေရာင္ ေရာဂါ အေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ

---

ေရအိုးမ်ား ေရစီးေရလာမေကာင္းေသာ ေရေျမာင္းမ်ား၊
ေရအိုင္မ်ားတြင္ က်ဴးလက္္စ္ (Culex) အမ်ိဳးအႏြယ္ျခင္မ်ား အလြန္ေပါက္ဖြားၾကပါသည္။
ေရေျမာင္း နံေဘးတြင္ ျဖတ္သန္းသြားလာ ေနထိုင္ေသာ ငွက္ကေလးမ်ားလည္း ႐ွိေပသည္။
ထိုျခင္တို႔ ႏွင့္ ငွက္ကေလးတို႔ ေတြ႔ထိမႈသည္ ဂ်ပန္ဦးေႏွာက္ေရာင္ေရာဂါ ကို ဖမ္းတီးေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုေရာဂါကို ျဖစ္ေစေသာ ျခင္မ်ားသည္ လယ္ကြင္းစက္မွ ငွက္ကေလးမ်ား၊ ၀က္ကေလးမ်ား အိမ္ေမြးတိရိစၦာန္မ်ားကို
ကိုက္ထားသေသာျခင္က၊ လူကို ကိုက္လိုက္ေသာအခါ လူတြင္ ေရာဂါျဖစ္လာပါေတာ့သည္။
ဂ်ပန္ ဦးေႏွာက္ေရာင္ ေရာဂါ သည္ ေနာက္တစ္ဦးထံသို႔ ကူးစက္ႏိုင္ျခင္း မ႐ွိေပ။
ေရာဂါျဖစ္ပြားသူမ်ားအနက္ (၂၀) ရာခိုင္ႏႈန္းမွ (၃၀) ရာခိုင္ႏႈန္း ေသဆံုးႏိုင္ၿပီး၊
အသက္႐ွင္က်န္ရစ္သူမ်ား အနက္ (၃၀) ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔သည္ ကိုယ္လက္ မသန္စြမ္းျခင္း၊ နားေလးျခင္း၊ မၾကာခဏတတ္ျခင္း၊
စကားမေျပာႏိုင္ျခင္း ႏွင့္ အျခား စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႏွင့္ အျပဳအမႈ ဆိုင္ရာခ်ိဳ႔ယြင္းမႈမ်ား ျဖစ္ပြားၿပီး ႐ွင္လ်က္ ႏွင့္ ဘ၀ဆံုးၾက႐ွာပါသည္။

ဂ်ပန္ဦးေႏွာက္ေရာင္ေရာဂါ ျဖစ္ပြားေလ့႐ွိေသာ ေနရာမ်ားမွာ အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွႏွင့္ အေနာက္ ပစိဖိတ္ ေဒသမ်ား႐ွိ ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ႏွစ္စဥ္ ေရာဂါ ျဖစ္ပြားသူ ေျခာက္ေသာင္းေက်ာ္ခန္႔ ႐ွိၿပီး ေသဆံုးသူ ဦးေရ ႏွစ္ေသာင္း၀န္းက်င္ခန္႔ ႐ွိိပါသည္။
ေရာဂါျဖစ္ႏႈန္း မမ်ားလွေသာ္လည္း ေသဆံုးႏႈန္းမ်ားေသာ ေရာဂါပင္ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္း၊ ဧရာ၀တီတိုင္းတို႔တြင္ အျဖစ္မ်ားၿပီး၊ မိုးရာသီတြင္ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ပြား တတ္ပါသည္။
ေက်းလက္ေဒသေန လူထုမ်ား၊ ဆန္စပါးစိုက္ပ်ိဳးေသာ ေဒသ႐ွိ လူမ်ားတြင္ အႏၱရာယ္ အ႐ွိဆံုးျဖစ္ပါသည္။ အသက္အ႐ြယ္မေ႐ြး ေရာဂါျဖစ္ပြား ႏိုင္ပါသည္။
အသက္ (၁၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးမ်ားတြင္ အမ်ားဆံုး ေတြ႔႐ွိရတတ္ပါသည္။

ေရာဂါလကၡဏာမ်ားမွာ
• ႐ုတ္တရက္ အျပင္းဖ်ားျခင္း
• ခ်မ္းတုန္ျခင္း
• ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ျခင္း
• ပ်ိဳ႕ျခင္း၊ အန္ျခင္း
ေရာဂါ အေျခအေနဆိုးလာေသာအခါ
• စိတ္႐ႈပ္ေထြးေတြေ၀ျခင္း၊
• တတ္ျခင္း၊
• အေၾကာဆြဲျခင္း
• သတိလစ္ေမ့ေျမာျခင္း
• အသက္ဆံုးျခင္း အထိျဖစ္ပြားႏိုင္ပါသည္။
ေရာဂါျဖစ္ၿပီဆိုလွ်င္ အဓိက ကုုသရန္ ေဆးမ႐ွိဘဲ ကိုယ္ပူက်ရန္၊ တတ္ျခင္းက်ရန္ စသည့္ ပံ့ပိုးမႈမ်ားသာ ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါသည္။
အသက္ဆံုး႐ႈံးႏႈန္းလည္း မ်ားလာသည့္အျပင္၊ အသက္မဆံုး႐ံႈးလွ်င္လည္း လူျဖစ္က်ိဳး႐ံႈးရျပန္ပါသည္။
ျခင္အႏၱရာယ္ ႏွိမ္ႏွင္းျခင္းျဖင့္လည္း ေရာဂါကို ကာကြယ္ႏိုင္ပါသည္။
“ ကာကြယ္ေဆးထိုးႏွံျခင္း ” သည္ကား အေကာင္းဆံုး ကာကြယ္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
၀က္ေမြးျမဴေရး ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း ျခင္ကိုက္မခံျခင္း စသည္တို႔ျဖင့္လည္း ကာကြယ္ႏိုင္ပါသည္။
ေရာဂါ မျဖစ္ေစရန္ ကာကြယ္ျခင္းသည္ ေရာဂါျဖစ္မွ ကုသျခင္းထက္ ပို၍ အက်ိဳး႐ွိသည္ မဟုတ္ပါေလာ။
ထိုဂ်ပန္ ဦးေႏွာက္ေရာင္ေရာဂါကို ကာကြယ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလမွ အစျပဳ၍ ပံုမွန္ကာကြယ္ေဆးထိုး အစီအစဥ္တြင္ (၉)လအ႐ြယ္ ကေလးငယ္မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းထိုးႏွံသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။
ထို႔ျပင္ ႏိုင္ငံတစ္၀န္းလံုး ဂ်ပန္ ဦးေႏွာက္ေရာင္ေရာဂါ ကာကြယ္ေဆး အစုလိုက္ ထိုးႏွံျခင္း လုပ္ငန္းကို ႏိုင္ငံတစ္၀န္းလံုးတြင္
၂၀၁၇ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ေက်ာင္းအေျချပဳကာကြယ္ေဆး ထိုးႏွံေပးျခင္း အစီအစဥ္ (၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ (၁၅)ရက္ေန႔မွ (၂၃) ရက္ေန႔ အထိ)
၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ျပည္သူလူထု အေျချပဳ ကာကြယ္ေဆး ထိုးႏွံေပးျခင္း အစီအစဥ္ (၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၁)ရက္ေန႔မွ (၂၀)ရက္ေန႔အထိ)

အသက္ (၉)လမွ (၁၅) ႏွစ္ အတြင္း႐ွိကေလး စုစုေပါင္း (၁၄)သန္းခန္႔ကို ထိုးႏွံေပးသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။
သြားလာရန္ ခက္ခဲသည့္ ေ၀းလံေသာ ေဒသမ်ား၊ နယ္စပ္ေဒသ႐ွိေက်႐ြာမ်ားသို႔လည္း အထက္ပါ အစီအစဥ္ အတို္င္း တစ္ၿပိဳင္နက္ ေဆာင္႐ြက္သြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ထိုကာကြယ္ေဆး ထိုးၿပီးသား ျဖစ္သူမ်ားသည္ ထပ္ထိုးရန္ လိုပါမည္လားဟူေသာ ေမးခြန္းကို ယခုေမးေနၾကပါသည္။
“ ထပ္ထိုးပါ ” ဟူ၍ ေျဖရပါမည္။ လြန္စြာ နီးကပ္ေသာအခ်ိန္က ထိုးထားသည္မွာ အပ ထပ္၍ ထိုးရပါမည္။ ထပ္၍ထိုးေသာေၾကာင့္ အႏၱရာယ္ မ႐ွိပါ။
ေရာဂါကာကြယ္ႏိုင္ႏႈန္း ပို၍ တိုးလာမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ကာကြယ္ေဆး ထိုးဖူးသည္ျဖစ္ေစ၊ မထိုးဘူးသည္ျဖစ္ေစ၊
ဂ်ပန္ဦးေႏွာက္ေရာင္ ေရာဂါ ျဖစ္ဖူးသည္ ျဖစ္ေစ မျဖစ္ဘူးသည္ျဖစ္ေစ၊
အသက္ (၉)လမွ (၁၅) ႏွစ္အတြင္း တစ္ႏိုင္ငံလံုး႐ွိ ကေလးသူငယ္မ်ားအားလံုး ထိုုးႏွံၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။


“ ဂ်ပန္ဦးေႏွာက္ေရာင္ေရာဂါ ကာကြယ္ေဆး ကေလးမ်ားအားလံုးထိုးႏွံေပး ”




မွတ္ခ်က္ ။ ။ ေမ့ရင္ေသြး မဂၢဇင္း ႏို၀င္ဘာလ 2017 ထုတ္တြင္ ေဒါက္တာ ယုဇနေစာျမင့္၏ လယ္ကြင္းနံေဘး အလြမ္းေတးမ်ား မေႏွးကာကြယ္ပါ ေဆာင္းပါး မွ ေကာက္ႏုတ္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
San Su Kyi Naing