“ ကလေးက ဘာကိုကြောက်မှန်း မသိဘူး။ ”
“ ညကလည်း ကောင်းကောင်း မအိပ်ဘူး ။ ”
ကြောက်တယ် ကြောက်တယ် ဆိုပြီး ထထအော်နေတယ်
ကြောက်ရသောအကြောင်း၏ အခြေခံအချက်သည် ခြိမ်းခြောက်ခြင်းကို ခံရသောကြောင့်ပင်။
ကလေးအသက်နှစ်နှစ် ၀န်းကျင်ခန့်လောက်တွင် မိဘအုပ်ထိန်းမှုအောက်မှာပင် ခြိမ်းခြောက်ခံရလေပြီ။
ဘယ်လို အခြေအနေမှာ ခြောက်သလဲဆို
• ကလေးကို ထမင်းကျွေးရခက်လျှင်
• အိပ်ချိန်တန်၍ မအိပ်လျှင်
• ပြောစကား နားမထောင်လျှင် ခြိမ်းခြောက်တတ်သည် ။
ထိုအသက်အရွယ်မဆိုကားနှင့် စကားမပြောတတ်သေးသော လသားအရွယ်မှာပင်၊
ငိုလွန်း၍ဟူသော အကြောင်းပြချက်ဖြင့် ခြိမ်းခြောက်တတ်သည် ။
“ ဒေဝေါကြီးလာနေပြီနော် ” ကလေးသည် ဒေဝေါဆိုသည်မှာ ဘာမှန်း မသိသော်ငြားလည်း အားရပါးရကြောက်ပါလေတော့သည်။
ရံခါ၌ “ အရူးကြီးရေ…လာဖမ်းပါ ” ဟုဆိုကာ ခြောက်လိုက်သေးသည်။
ဤသို့လွယ်ကူစွာ ပြုလုပ်လိုက်သော “အမှတ်တမဲ့ ကိစ္စလေး ” သည် ကလေးအတွက် တစ်သက်တာအမှတ်တရ ဖြစ်သွားပါသည်။
အခြောက်လှန့်ခံရသော ဖြစ်ရပ်တို့ တွေ့ကြုံဖန်များလာသော်
• ကလေးသည် အားငယ်တတ်လာပါသည်။
• မိမိကိုယ်မိမိလည်း ယုံကြည်မှုနည်းလာတတ်ပါသည်။
• ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက် မချတတ်ဖြစ်လာပြီး နောင်တွင် ပတ်ဝန်းကျင်၏လွှမ်းမိုးမှုကို အလွယ်တကူခံလာရတတ်ပါသည်။
• အားလုံးကိုကြောက်ရသည် ဟူသောအစွဲကြောင့် မလိုလားအပ်သောပြသနာများ ကြုံတွေ့လာတတ်ပါသည်။
• စိတ်ကျရောဂါရှိလာပါလျှင် ကလေး၏အနာဂတ် မည်သို့လှပနိုင်ပါတော့မည်နည်း။
မိဘအုပ်ထိန်းသူတို့က ဤသို့သော အကျိုးဆက်ရတတ်သည်ကို သတိမပြုမိကြပေ။
ကလေးတိုင်းဖြစ်မည်ဟု ဆိုလိုသည်တော့ မဟုတ်ပါသော် ကလေးအများစု ကြုံတွေ့ရသည်။
ကျောင်းသားကျောင်းသူအရွယ် ကလေးကြီးများလည်း ရံခါခြောက်လှန့်ခြင်းခံရသည်။ ငယ်စဉ်က ခြောက်လှန့်ခြင်းခံရသော အကျိုးဆက်ကြောင့် ကြောက်တတ်သည်လည်း ရှိတတ်ပေသည်။ ငယ်စဉ်က ခြောက်ပြသော ဒေဝေါတို့ အရူးတို့သည် ယခုအသက်အရွယ်တွင် အတိတ်ကာလဖြစ်သွားပြီး ပုံပြင်သဖွယ်ဖြစ်သွားသော်လည်း ကြီးလာသောအခါ
• အခန်းတွင်း၌ တစ်ယောက်တည်းမနေရဲခြင်း၊
• အမှောင်ကိုကြောက်ခြင်း
• သန့်စင်ခန်းသို့တစ်ယောက်ထဲမသွားရဲခြင်း စသည်တို့သည် ခြောက်လှန့်ခြင်းကြောင့် ကြောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုထက်လွန်ကဲ၍ ကြောက်လန့်လျှင်မူ အခြေခံကြောက်လန့်မှုတစ်ခုခုရှိနေပြီလော စောင့်ကြည့်သင့်ပါသည်။
မှတ်ချက်။ ။ မေ့ရင်သွေး မဂ္ဂဇင်း ၂၀၁၇ သြဂုတ်လ ထုတ်တွင် ဒေါက်တာ ယုဇနစောမြင့် ၏ “ ခြိမ်းခြောက်သမှု…..မပြုစေလို” …အပိုင်း - ၁.. ’’ ဆောင်းပါး မှ ကောက်နုတ်ထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
San Su Kyi Naing